آشنایی با محصولات نظامی جمهوری اسلامی ایران وجهان (بخش یازرهم جت آموزش تذرو)

پنجشنبه, ۵ شهریور ۱۳۹۴، ۰۷:۰۰ ق.ظ

آشنایی با محصولات نظامی جمهوری اسلامی ایران وجهان (بخش یازرهم جت آموزش تذرو)

مقاله ای که در زیر درمورد تولیدات نظامی ایران امده به نقل از منابع داخلی و خارجی است و هیچ کدام از مورد ذکر شده مورد تائید و یا رد وبسایت رسمی خلبانان نیست

شایان به ذکر است ممکن است بسیاری از سلاح های که در ادامه به انها خواهیم پرداخت تنها از چند پیش نمونه و یک نمایش تلویزیونی فراتر نرفته باشد (به هر دلیلی) و یا اینکه به تولید انبوه رسیده باشد و البته از میزان تولید شده انها اطلاعی در دست نیست جزء تعداد به نمایش گذاشته شده و یا دیده شدن انها در رژه ها و نمایش های عمومی

تلاش شده تمامی محصولات به صورت کوتاه معرفی شود ولی ممکن است برخی محصولات توضیح کامل داده شده باشد

جت آموزش تذرو

جت آموزش تذرو: اولین بار در سال ۲۰۰۲ به نمایش گذاشته شد . این جت اموزش دارای دو موتور جی ۸۵ نصب شده بر روی اف۵ است که تعداد زیادی از ان ، از زمان حکومت قبلی در انبار نیروی هوایی باقی مانده است . تیذرو مادون صوت و دارای بدنه احتمالا کامپوزیت بود و میشد ان را مسلح کرد ولی در نهایت تنها ۳ فروند از ان ساخته شد

همچنین ایران دست تغییر اف۵ ای موجود در نیروی هوایی زد و انها را با نصب یک کابین دوم به اف۵ بی تبدیل کرد و در نقش اموزشی از انها بهره برد. این نسخه که همکنون اصلیترین جت اموزش نیروی هوایی ایران است سیمرغ نام دارد

شفق:یک طرح مشترک بین روسها و دانشگاه مالک اشتر که قرار بود در سال ۱۳۸۳ پرواز کند و در سال ۱۳۸۱ ماکت یک در یک ان نیز به نمایش گذاشته شد و گفته شد یک جنگنده تهاجمی حمله به زمین با توان نقش اموزشی در کلاس یاک۱۳۰ است و در ساخت ان از مواد رادار گریز استفاده شده.این طرح از قرار معلوم از سال ۱۳۷۸ با تحریم های سازمان ملل علیه ایران و قطع همکاری روسها لغو شده

تیزرو

داشتن یک نیروی هوایی توانمند به همراه خلبانان ورزیده نیازمند آموزشهای خوب و ابزارهای مناسب آموزشی است . نیروهای هوایی مدرن جهان در کنار سرمایه گذاری برای هواپیماهای رزمی نسبت به ساخت و یا خرید هواپیماهای اموزشی مدرن و کارآمد نیز دقت و وسواس ویژه ایی به خرج می دهند .
علت این امر آن است که با توجه به گران و پیچیده بودن هواپیماهای جنگی امروز و از سویی دیگر با توجه به تغییر شرایط رزمی در دهه های اخیر آموزش نیروی انسانی و خلبانان این نوع هواپیماها نیز ابزارهای پیشرفته و مناسبی را میطلبد . در حال حاضر بازار مناسبی برای هواپیماهای آموزشی وجود دارد و کشورهای سازنده هواپیما طرحهای زیادی را به مرحله ساخت رسانده و به بازار معرفی کرده اند . یک هواپیمای خوب آموزشی می بایست بیشترین و نزدیکترین امکانات و شرایط فیزیکی را نسبت به هواپیماهای رزمی داشته باشد تا با استفاده از آن بتوان دانشجویان خلبانی را پیش از پرواز با هواپیماهای جنگی به بهترین وجهی با شرایط پروازی آنها آشنا کرد . بیشتر هواپیماهای آموزشی طراحی شده به گونه ایی ساخته می شوند که بتوان از آنها در نقش یک هواپیمای " پشتیبانی نزدیک " نیز استفاده کرد .معمولا این رده از هواپیماها نظامی فاقد رادار هستند و تنها به سامانه های جنگی ویژه حمله های زمینی مجهز می باشند( مانند توپ با کالیبرهای انتخابی و یا سامانه شلیک موشکهای ضد تانک و راکت ) . علت چنین رویکردی تنها به دلیل بالا بودن هزینه طراحی و ساخت است( در صورتی که آن کشور سازنده و یا توانایی این کار را داشته باشد ) و در صورتی که کشوری خریدار باشد باز هم به دلیل بالا بودن قیمت این نوع از تجهیزات ترجیح می دهند هواپیمایی را بخرند که کاربردی دو گانه داشته باشد . به همین خاطر است که امروزه بیشتر هواپیماهای آموزشی می توانند در نقش پشتیبانی نزدیک نیز ظاهر شوند . نیروی هوایی کشورمان با دارا بودن ناوگان بزرگی از هواپیماهای رزمی و تاکتیکی به هواپیماهای آموزشی نیاز مبرمی دارد . با توجه به تحریمهای آمریکا بر ضد کشورمان و از سویی دیگر تلاش این نیرو برای خودکفایی و وارد شدن در عرصه مدرن فن آوریهای فضایی باعث شده تا ایران گامهایی در این عرصه بردارد و توانایی خود را آزمایش و به اثبات برساند .
جت آموزشی سبک jt-2-2 تذرو نخستین بار در سال 2000 به پرواز در آمد و در نمایشگاه هوایی کیش سال 2002 در معرض دید مردم قرار گرفت.
مجموعهء صنعتی اوج تکمیل کننده این طرح می باشد.در سال 1987 و در زمان جنگ ایران و عراق این مجموعه تاسیس شد هدف این مجموعه تولید لوازم یدکی ابتدایی برای هواپیماهای نهاجا و در کنار آن کار بر روی طرح اصلی یک پرندهء آموزشی/رزمی بود.این طرح برنامهء یاحسین نیز نامیده می شد که تاسیسات ساخت آن در حومه فرودگاه مهرآباد قرار داشت و دارد.تذرو یک جت آموزشی سبک است که به منظور جایگزینی با هواپیماهای t-33a و f-5b که هر کدام به ترتیب 50 و 40 سال است که در خدمت این نیرو قرار دارند طراحی و ساخته شد این هواپیما توانایی حمل سلاح های سبک را به منظور عملیات رزمی/آموزشی و ضد شورش دارد حمل راکت اندازهای 7 تایی و همچنین تیربار های سبک را در چهار جایگاه زیر بالهایش دارد.در نمایشگاه هوایی کیش 2002 تذروی به نمایش عموم گذاشته شده بود که در واقع نمونه سوم و تکمیل شده جت آموزشی سبک درنا بود که بر پایه گزارشها در سال 1985 نخستین پروازش را انجام داده بود دومین نمونه درنا رعد نامیده می شد که در حدود سال 2000 تکمیل و به پرواز در آمد بنابر این تذرو کنونی را میتوان سومین جت تکامل یافتهء پروژهء یا حسین دانست.این هواپیما که تا کنون تولید انبوهش شروع نشده و طرح آن از حدود 20 سال پیش شروع شده است در آینده به عنوان یک جت آموزشی سبک به منظور آموزشهای ابتدایی تا پیشرفته به کار خواهد رفت که پس از آن نمونه پشتیبانی هوایی نزدیک آن هم تولید خواهد شد این نمونه که تا کنون تکمیل شده است از نظر ساختار داخلی برای ایفای نقش رزمی تقویت گردیده است.نیروی هوایی در سال 2003 تعداد 5 فروند تذرو را برای ارزیابی سفارش داده که تا به حال کار تکمیل یک پیش نمونه و سه تذرو عملیاتی تکمیل گردیده است این پرنده ها در یک برنامه آزمایشی و ارزیابی از جهات آموزشی و رزمی و آزمایشهای پروازی و سازه ای به کار خواهند رفت.نیروی هوایی ایران 25 فروند دیگر از این هواپیما سفارش خواهد داد تا به طور کامل جایگزین هواپیماهای آموزشی f-5b که به تعداد 20 فروند در نیروی هوایی موجود است(13 فروند از این هوپیماها پیشتر f-5a بودند که طی برنامهء سیمرغ به f-5b تبدیل شدند)شود